Όταν η ψυχή και το πνεύμα επιστρέφουν στον τόπο καταγωγής

Αναδημοσίευση άρθρου του Μάρκου Ν. Μαδιά από την εφημερίδα «ΚΑΡΔΑΜΥΛΑ»

Στις 24 Αυγούστου 2003 η εκ­κλησιαστική επιτροπή του Τίμι­ου Σταυρού Ράχης ετέλεσε μνημόσυνον στην μνήμη των ευεργετών και δωρητών του Ιερού Ναού.
Μεταξύ των μνημονευμένων, ήτο και ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ, το όνομα του οποίου εγώ προσωπικά άκουσα και έμαθα πάρα πολύ πρόσφατα. Εζήτησα πληροφορίες από τον φίλο μου Ιωακείμ Καλλίκη, που υπηρετεί με θέρμη τον Τίμιο Σταυρό ως εκκλησιαστικός επί­τροπος και μου εξήγησε ότι ο Αϊβαλιώτης έζησε πολύ μικρός στα Καρδάμυλα όπου η οικογέ­νεια του κατέφυγε διωκόμενη από την γη της Μικράς Ασίας. Σε κάποια ηλικία, αφού αγάπησε με πάθος τα Καρδάμυλα, τα οποία έβαλε βαθιά μέσα στο μυαλό και την καρδιά του σαν τόπο κατα­γωγής, νεαρός, γεμάτος όνειρα όπως και άλλοι συγχωριανοί του, ξεκίνησε και πήγε μετανά­στης στην Αμερική απ’ όπου έμελλε να μην επιστρέφει ποτέ.
Τα χρόνια πέρασαν, εργά­στηκε σκληρά, απέκτησε περι­ουσία αλλά όμως όπως φαίνεται δεν απέκτησε οικογένεια, και έτσι ήλθε η στιγμή να σκεφθεί που πρέπει να αφήσει τον μόχθο της δουλειάς του. Κανένας δε γνωρίζει τι πέρασε από το μυα­λό του, ποια σκέψη διαδέχθηκε κάποια άλλη, βέβαιον όμως είναι οι σκέψεις του σταμάτησαν στο τόπο που μεγάλωσε, εκεί όπου παιδί μικρό έπαιξε, έμαθε τα λί­γα γράμματα, πήγε στη εκκλη­σία και εκεί όπου έμειναν τα όσια και ιερά της οικογένειάς του, τα κόκαλα των γονιών του, της Μητέρας του και του Πατέ­ρα του. Τότε πήρε την μεγάλη απόφαση να κάνει την διαθήκη του, να εκφράσει τις τελευταίες επιθυμίες του, και μέσα από τις επιθυμίες αυτές να κάνει το με­γάλο ταξίδι της επιστροφής, εκεί όπου το πνεύμα και η ψυχή υπετάγησαν προσωρινά στην ύλη που τα περιέφερε στον επίγειον κόσμον.
Ο φίλος μου ο Κείμης ο Καλλίκης είχε την καλοσύνη να μου δώσει ένα αντίγραφο της διαθήκης του ΙΩΑΝΝΗ ΑΙΒΑΛΙΩΤΗ.
Αποσπάσματα από την διαθήκη αυτή το πρωτότυπο της οποίας είναι εις την αγγλική γλώσσα, παραθέτομεν κατωτέρω, θεωρούμε δε ότι, το κείμενο αυτό αποτελεί μνημείον πατριωτικού και θρησκευτικού ιδεολογήματος. Ο αναγνώστης εντυπωσιά­ζεται από τα ανθρωπιστικά αι­σθήματα του διαθέτη, την ευρύ­τητα της σκέψης του και την προνοητικότητα αναφορικά με την εξασφάλιση του κληροδοτή­ματος του.
Θα ήθελα δημοσίως, να συ­στήσω καλοπροαίρετα στους αποδέκτες της κληροδοσίας, στην προκειμένη περίπτωση, στην εκκλησιαστική επιτροπή του Τιμίου Σταυρού, να εκμεταλευθούν με σύνεση, αλλά και με ευφυή τρόπον, όλες τις δυνατό­τητες που παρέχονται από την εναλλακτική χρήση των πόρων του κληροδοτήματος, ώστε πέ­ραν από τις ανάγκες της Εκκλη­σίας, να αναλάβουν πρωτοβου­λίες για έργα που θα εποπτεύο­νται από την εκκλησία, όπως η αποπεράτωση του Κοιμητηρίου της Ράχης, η σίτιση απόρων της ενορίας κτλ. Βλέπε άρθρον 6 παραγρ. Δ.
ΔΙΑΘΗΚΗ
Εγώ, ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ, διαμένων στην πόλη Ithaca, της Κομητείας Tom pi ins - Πολιτεία της Νέας Υόρκης, δη­λώνω ότι το παρόν έγγραφο αποτελεί την διαθήκη μου.
ΑΡΘΡΟ 2
Επιθυμώ όλα τα υφιστάμενα δίκαια χρέη μου, καθώς και τα έξοδα της ταφής μου να εξο­φληθούν όσον το δυνατόν γρη­γορότερα μετά τον θάνατο μου.
ΑΡΘΡΟ 4
Η παρούσα διαθήκη αποτελεί καρπό μακράς σκέψης. Εξήγη­σα προσεκτικά τις επιθυμίες μου στον δικηγόρο μου ο οποίος και συνέταξε την παρούσα διαθήκη. Γνωρίζω ότι ορισμένοι από τους συγγενείς μου πιθανότατα θα ζουν όταν εγώ θα αποβιώσω αλ­λά δεν επιθυμώ να τους συμπεριλάβω στην διαθήκη μου.
ΑΡΘΡΟ 6
Κληροδοτώ τα εναπομείναντα περιουσιακά μου στοιχεία, οποιουδήποτε είδους και σε οποιοδήποτε τόπο βρίσκονται στον διαχειριστή της διαθήκης μου το όνομα του οποίου αναφέρεται στην παρούσα διαθήκη, ή στα άτομα που θα τον διαδεχτούν στο έργο αυτό με στόχο να τα διαχειρίζεται επενδύοντας και επανεπενδύοντας τα και σύμφωνα με τους όρους της παραγράφου Δ του παρόντος Άρθρου, να χρησιμοποιεί ή να μοιράζει το καθαρό εισόδημα ως εξής:
Α. Το ήμισυ εξ αυτού προς όφελος, υποστήριξη και συντή­ρηση εκκλησίας που βρίσκεται στο χωριό από το οποίο κατάγο­μαι, τα Καρδάμυλα της νήσου Χίου στην Ελλάδα. Η εκκλησία αυτή ονομάζεται από όσο θυμά­μαι Σταυρός ή Άγιος Σταυρός και τα παραπάνω ισχύουν για όσο χρόνο η εκκλησία συνεχίσει να λειτουργεί ως Ελληνική Ορθό­δοξη Εκκλησία, σύμφωνα με τους κανόνες, το τελετουργικό, το δόγμα και τους κανονισμούς της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, το εισόδημα που της κληροδοτώ θα καταβάλλεται στον κληρονόμο που αναφέρεται στην παράγραφο Β του πα­ρόντος άρθρου, για τους σκο­πούς και σύμφωνα με τα οριζό­μενα στην παράγραφο αυτή.
Β. Το έτερο ήμισυ προς όφε­λος, υποστήριξη και συντήρηση μοναστηριού που βρίσκεται στη νήσο Χίο στην Ελλάδα, μεταξύ του χωριού από το οποίο κατά­γομαι και της πρωτεύουσας του νησιού γνωστής ως Χίου, το οποίο μοναστήρι ονομάζεται όπως ενθυμούμαι Παναγία Μερσινιώτισσα, για όσο καιρό το μο­ναστήρι υφίσταται σύμφωνα με τους κανόνες, το τελετουργικό, το δόγμα και τους κανονισμούς της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Εάν το μοναστήρι δεν υφίσταται, το εισόδημα που του κληροδοτώ θα καταβάλλε­ται στον κληρονόμο που αναφέρεται στην παράγραφο Α του παρόντος άρθρου, για τους σκοπούς και σύμφωνα με τα ορι­ζόμενα στην παράγραφο αυτή.
Γ. Εάν κανένας από τους κλη­ρονόμους που αναφέρονται στις παραγράφους Α και Β δεν υφίσταται κατά τον θάνατο μου ή εάν μετέπειτα πάψουν να υφίστανται ή να λειτουργούν σύμφωνα με τους κανόνες το τελετουργικό το δόγμα και τους κανονισμούς της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, όπως ορίζω στις παραγράφους Α και Β ο διαχειριστής της διαθήκης μου θα μοιράσει το εισόδημα με στόχο να συνεισφέρει στη στήριξη, συντήρηση, κάλυψη εξαιρετικών ιατρικών εξόδων και διαφύλαξη γενικότερα της ευημερίας φυσικής ανάπτυξης και εκπαίδευσης άξιων ορφανών ή άλλων παιδιών των Καρδαμύλων, χωρι­ού από το οποίο προέρχομαι, ή άλλων περιοχών της νήσου Χίου ή θα το διαθέσει σε φιλανθρωπι­κά ή άλλα ιδρύματα, ανεξαρτή­τως τοποθεσίας, που ασχολού­νται ολοκληρωτικά ή μερικά με την παροχή αγωγής, υποστήρι­ξης και μέριμνας σε ορφανά ή άλλα άξια παιδιά στην Ελλάδα. Επιθυμώ αλλά δεν ορίζω, να δοθεί καταρχήν προτεραιότητα, εφόσον είναι πρακτικά εφικτό, σε άξια παιδιά των Καρδαμύ­λων, κατόπιν σε άξια παιδιά της Νήσου Χίου και τέλος σε αυτά που προέρχονται από άλλες πε­ριοχές της Ελλάδας.
Δ. Παρά τις διατάξεις των πα­ραγράφων A, Β και Γ, του παρό­ντος άρθρου εάν ο διαχειριστής της διαθήκης μου κρίνει και απο­φασίσει ότι οι σκοποί που εκ­φράζονται στις παραπάνω πα­ραγράφους επιτυγχάνονται αποτελεσματικότερα, συνυπο­λογίζοντας μεταξύ άλλων τις σχετικές ανάγκες της προαναφερθείσας Εκκλησίας (παρά­γραφος Α) καθώς και την αποτελεσματικότητα του ρόλου της στην κοινότητα που ανήκει, τις ανάγκες του προαναφερθέντος μοναστηριού (παράγραφος Β) και τον πνευματικό, θρησκευτι­κό και κοινωνικό ρόλο που δια­δραματίζει στην κοινότητα κα­θώς και την αποτελεσματικότητα με την οποία παρέχει θρη­σκευτική εκπαίδευση και πνευ­ματικό καταφύγιο, τις σχετικές ανάγκες των προαναφερθέντων παιδιών ή οργανώσεων που ερ­γάζονται υπέρ παιδιών (παρά­γραφος Γ). δύναται να κατανείμει το ετήσιο εισόδημα προς όφελος της εκκλησίας (ή των εκ­κλησιών), του μοναστηριού κα­θώς και παιδιών ή οργανώσεων που εργάζονται υπέρ παιδιών κατ’ αναλογία και ποσό το οποίο ο ίδιος θα αποφασίσει χωρίς να υποχρεούται σε ίση κατανομή.
ΣΤ. Εξουσιοδοτώ τον εκτελεστή αν αφαιρεί από το κεφάλαιο κατά την αποκλειστική του χρήση με στόχο να δίνει τη δυνατότητα στην Εκκλησία και στο Μοναστήρια να πραγματοποιούν επισκευές, προσθήκες και μακροπρόθεσμες βελτιώσεις στη φυσική ιδιοκτησία τους (της Εκκλησίας της παραγράφου Α και του Μοναστηρίου της παραγράφου Β), με βάση τα ακόλουθα που αποτελούν απλή έκφραση των επιθυμιών μου και παράκληση και όχι επιταγή.
1. Επιθυμώ το σώμα του κα­ταπιστεύματος να μην μειωθεί σημαντικά από οποιαδήποτε νο­μή κάτω από το αρχικό ποσό που θα παραδώσει ο εκτελεστής της διαθήκης μου στον διαχειρι­στή αφού κρατήσει την οφειλόμενη αμοιβή του. Κατά συνέ­πεια, επιθυμώ καταρχήν να μην επιτρέψει ο διαχειριστής να ξεπεράσει το σύνολο της νομής τόσο για την Εκκλησία, όσο και για το Μοναστήρι το ποσόν των $ 5.0000 (πέντε χιλιάδες δολάρια ΗΠΑ).
Όταν το σύνολο της νομής φθάσει το ανωτέρω ποσό των $ 5.000, ο διαχειριστής οφείλει να μην χορηγεί επιπλέον ποσά στους δικαιούχους αλλά να προ­σθέτει το επιπλέον εισόδημα στο σώμα του καταπιστεύματος έως ότου συμπληρωθεί το ποσό των $ 5.000 που αφαιρέθηκε από το σώμα. Αν ωστόσο υφίσταται, κατά την κρίση του δια­χειριστή, επαρκής αύξηση του σώματος του καταπιστεύματος ή άλλοι λόγοι που, κατά τη γνώ­μη του, δικαιολογούν νομές πλέον του προαναφερθέντος ποσού των $ 5.000, το συνολικό ποσό των νομών ενδέχεται να ξεπεράσει το ποσό των $ 5.000 ενώ αποκλειστικά υπεύθυνος να αποφασίσει τα ποσά του εισο­δήματος που πρέπει να προστε­θούν στο κεφάλαιο για να καλυ­φθούν οι νομές που θα προέρ­χονται από αυτό, εάν όντως πρέπει να προστεθούν κάποια ποσά, είναι ο διαχειριστής της διαθήκης μου.
1. Το καταπίστευμα αυτό θα φέρει τον τίτλο ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑ ΕΙΣ ΜΝΗΜΗ ΙΩΑΝΝΗ ΑΙΒΑΛΙΩΤΗ THE JOHN AIVA-LIOTIS MEMORIAL FUND).
ΑΡΘΡΟ 8
Ορίζω την ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙ­ΡΙΣΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΤΗΣ ΚΟΜΗ­ΤΕΙΑΣ TOMPKINS TRUST COMPANY OF ITHACA, NEW YORK) ως εκτελεστή της διαθή­κης μου. Ορίζω επίσης την ΕΤΑΙ­ΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΤΗΣ ΚΟΜΗΤΕΙΑΣ TOMPKINS, ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ (THE ΤΟΜΡΚΙΝ COUNT TRUST COMPANY OF ITHACA, NEW YORK) ως διαχει­ριστή της διαθήκης μου. Ορίζω ότι δεν θα επιβληθεί κανενός εί­δους εγγύηση ή δέσμευση στον εκτελεστή ή στον διαχειριστή που προανέφερα από οποιοδήποτε δικαστήριο.
ΒΕΒΑΙΩΝΩ ΤΟ ΓΝΗΣΙΟ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΕΓΓΡΑΦΟΥ την υπογραφή μου, την 23η Ιανουαρίου 1969.
(ακολουθεί η υπογραφή του συντάξαντος τη διαθήκη).
Ο Ιωάννης Αϊβαλιώτης, ευερ­γετώντας τη γενέτειρα του, τα Καρδάμυλα, για όλους εμάς πέ­ρασε στην αθανασία, όπως κατά τον ίδιο τρόπο πέρασαν:
Ο Παναγιώτης και η Μέλ­πω Γεωργιλή.
Τα αδέλφια Ευάγγελος και Μαρία Μαδιά.
Ο Χρήστος και η Μαρία Μέλη, και πρόσφατα
Ο Ηλίας και Μερόπη Ψω­μοστήθη.
Στα κληροδοτήματα αυτά των παραπάνω αειμνήστων συ­μπολιτών μας, καθώς και ευα­γών έργων πολλών άλλων ευερ­γετών των Καρδαμύλων, πρό­σφατα ήλθε να προστεθεί η με­γάλη συλλογική προσπάθεια του KARDAMYLIAN FOUNDA­TION INC.